.png "English"){kind=small}
Πρόλογος
Σε ολόκληρη τη συλλογή (τα νέα πλάσματα) λέξεις και πράξεις σεξουαλικής
διαμάχης συμπλέκονται με εικόνες πόνου και θανάτου.Υπάρχουν δολοφονίες , λιντσαρίσματα
σεισμοι,φαντασματα παιδιών γονοροια φιδοχορτο,ανθρωποι που χορεύουν σε σπασμένα κόκαλα ,
λεηλασίες , επαναστάσεις και καλλιτέχνες στην κολαση.Υπαρχει μια γκροτεσκα αλλόκοσμη ατμόσφαιρα ,η
απόκοσμη παρουσία του Λοβερκραφτ και του Μπος .Οι αναφορές στα ζώα είναι συχνές : έντομα,
σαύρες ,φίδια ,αετοί ,ψάρια ,χέλια ,σαλαμάνδρες ,σκουλήκια, αρουραίοι ,άγρια σκυλιά.
Το τελικό ποίημα του είναι το ίδιο απελπισμένο όσο και τα υπόλοιπα .Σ’αυτό ,μια άτιτλη περιγραφή
,του τι θα ακολουθήσει την αποκάλυψη , γίνεται μια περιπλάνηση στην έρημο.
Τα ποιήματα αυτά δίνουν την ευκαιρία για μια βαθιά , επίμονη ματιά στις ανοιχτές πληγές της
απόγνωσης του Jim ,μια απόγνωση που ίσως ποτέ δεν θα εξηγηθεί ή κατανοηθεί ικανοποιητικά , μα
που στην ποίηση του διαγράφεται με οδυνηρή καθαρότητα.
ΤΑ ΝΕΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ
ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤO ..
I
Σακάκι απο δέρμα φιδιού
Ινδιάνικα μάτια
Λαμπρα μαλλιά
Κινείται μες τον ταραγμένο
Έντομο του Νείλου
Αέρα
II
Παρελαύνεις μες στο απαλό καλοκαίρι
Παρατηρούμε το διψασμένο όπλο σου να σαπίζει
Τη Ερημιά σου
Την ολοκηρωτική σου νεότητα
Χλωμά δάση στην άκρη του φωτός
δύουν.
Περισσότερα απο τα θαύματα σου
Περισσότερα απο τα μαγικά σου μπράτσα
III
Πικρή βοσκή σε άρρωστα λειβάδια
Λύπη των ζώων και του κρεβατιού
Το μαστίγωμα
Σιδερένιες κουρτίνες ολάνοιχτες.
Ο περίτεχνος ήλιος υπαινίσσεται
σκόνη, μαχαίρια, φωνές.
Φώναξε απο την ερημιά
Φώναξε απο τον πυρετό
τα υγρά όνειρα ενός Αζτέκου Βασιλιά
IV
Οι όχθεις είναι ψηλές και κατάφυτες
πλοϋσιες με ζεστό πράσινο κίνδυνο.
Ξεκλειδώστε τα κανάλια.
Τιμωρείστε την εξάντληση του γλυκού συμπαίκτη
της αδερφής μας.
Μας θέλετε έτσι με τους υπόλοιπους;
Μας λατρεύετε;
Οταν επιστρέψετε θα θέλετε ακόμη
να παίζετε μαζί μας;
V
Πέσε κάτω.
Παράξενοι θεοί φθάνουν σε εχθρικές πόζες
Τα πουκάμισα τους είναι μαλακό πάντρεμα
υφάσματος και μαλλιού.
Σ¨΄ολο το μήκος των χεριών τους στολίδια
κρύβουν φέβες πιο γαλάζιεσ και απο το αίμα
προσποιούμενα καλωσορίσμα.
Απαλά μάτια σαύρας συνδέονται.
Τπ απα먴ο στραγγισμένο τους έντομο φωνάζει όρθιο
νέο φόβο,εκέι που βασιλεύουν οι φόβοι.
Το θρόϊσμα του σέξ πάνω στο δέρμα τους.
Ο άνεμος απομακρύνει καθε ήχο.
Ποδοπάτησε τη μαρτυρία σου στο τιμωριμένο χώμα.
VI
Πληγές, αρσενικά ελάφια και βέλη
Κουουλωμένα αστραφτερά πόδια βουλιάζουν
κοντά στις ήρεμες γυναίκες.
Εντυπωσιακή υποταγή των ανθρώπων της λίμνης
Εκπληκτικές σπηλιές για λεηλασία.
Αδεσποτα χωρίς νεύρο μπαλέτα λαφυραγωγίας.
Αγόρια τρέχουν.
Κορίτσια φωνάζουν,πέφτουν.
Ο αέρας είναι πυκνός απ¨τον καπνό.
Νεκρά σύρματα που κροταλίζουν χορεύουν λίμνες
απο θαλασσινό αίμα
VII
Γυναίκα σαύρα
με τα μάτια εντόμου
με την άγρια σου έκπληξη.
Ζεστή κόρη της σιωπής.
Δηλητήριο.
Γύρνα την πλάτη σου σε σύρσιμο σοφίας που βογγάει.
Τα ασάλευτα τυφλά μάτια
πίσω απο τους τοίχουν νέες ιστορίες υψώνουν
και ξυπνάνε μουγρίζοντας και κλαψουρίζοντας
την απόκοσμη αυγή των ονείρων.
Σκυλιά ξαπλωμένα κοιμούνται.
Ο λύκος ουρλιάζει.
Ένα πλάσμα επιζεί απο τον πόλεμο.
Ένα δάσος.
Ενα θρόισμα κομμένων λέξεων,ποτάμι
που πνίγεται.
VIII
Το φίδι , η σαύρα, το μάτι του εντόμου
τον κυνηγούν η πράσινη υποταγή.
Γρήγορα, σε ελαχιστο χρόνο προσφέροντας
φροντίδα και ύπνο
αλέθοντας ζεστά δάση σε ακατάπαυστη ξυλεία.
Τώρα για τη κοιλάδα.
Τώρα για τα μελένια μαλλιά.
Μαχαιρώνοντας τα μάτια, φαρδαίνοντας τους ουρανούς
πίσω απο το κρανίο.
Γρήγορο τέλος οτυ κυμηγιού.
Αγκάλιασε το πρησμένο σκισμένο στήθος
και τον κοκκινοβαμμένο λαιμό.
Τα κηνυγόσκυλα καμαρώνουν.
Πάρε την σπίτι.
Κουβάλησε το σώμα της αδερφής μας,πίσω
στη βάρκα.
***
Ένα ζευγάρι φτερά συγκρούονται
Σφοδροί ανέμοι του κάρμα
Σειρήνες
Γέλιο και νεανικές φωνές
***
Άγιοι
ο Νέγρος, η Αφρική
Τατουάζ
μάτια σαν το χρόνο.
Χτίστε προσωρινές κατοικίες,παιχνίδια
και αίθουσες, παίξτε εκεί, κρυφτείτε.
Ο πρώτος άνθρωπος στάθηκε, αλλάζοντας στάση
καθώς το σπέρμα της όρασης
ξετύλιξε σημαίες στο Κρανίο του
και ζωντανεύοντας μαλλιά, νύχια, δέρμα
γίνονται αργά,στροβλίζονται, μες
στο ζεστό ενυδρείο,ζεστή
ρόδα που γυρίζει.
Ψάρια των σπηλαίων, χέλια και γκρίζες σαλαμάνδρες
στριφογυρίζουν στο νυχτερινό δρόμο του ύπνου τους.
Η ιδέα της όρασης διαφέυγει
το ζωικό σκουλίκι που η γή της
είναι ένας ωκεανός, που το μάτι της είναι το σώμα της.
***
Η θεωρία είναι πως η γέννηση παροτρύνεται
απο την επιθυμία του παιδίού να αφήσει τη μήτρα.
Αλλά στη φωτογραφία ο λαιμός ενός αγέννητου
αλόγου τεντώνεται προς τα μέσα με τα πόδια έξω.
Απο αυτό όλα ακολουθούν :
Κατάπιε γάλα απο το στήθος
ωσπου να μήν υπάρχει άλλο γάλα.
Στράγγιξε τον πλούτο ως το τέλος
ώσπου οι πλάκες της πισίνας να τον διεκδικήσουν.
Καταπίνει σπέρμα, την περιφάνια του
ώσπου με χλωμό στόμα
εκείνη ρουφάει τη ρίζα, τρέμοντας
τον κόσμο που καταβροχθίζει το παιδί.
Το χώμα δεν με καταπίνει
οταν πεθάνω, ή η θάλασσα
αν πεθάνω στη θάλασσα;
***
Η πόλη.Κυψέλη.Ιστός, η αποκομμένη
φωλιά μυρμηγκιών. Όλοι οι πολίτες κληρονόμοι
του ίδιου βασιλικού γονέα.
Το φυλακισμένο κτήνος, το ιερό κέντρο,
ένας κήπος στη μέση της πόλης.
<<Δες τη Νάπολη και πέθανε>>
Πήδηξε απο το πλοίο Αρουραίοι, ναυτικοί
και θάνατος.
Τόσα άγρια περιστέρια.
Ζώα ώριμα με νέες αρρώστιες.
<<Υπάρχει μόνο μία αρρώστια
και εγώ είμαι ο καταλύτης της>>,
φώναξε η καταδικασμένη περιφάνια του φορέα.
Παλέυοντας, χορεύοντας, παίζοντας,
μπαρ, σινεμά ευδοκιμούν
στο αχόρταγο καλοκαίρι.
***
Άγρια μοίρα
Γυμνό κορίτσι, ιδωμένο απο πίσω
σ¨΄ενα φυσικό δρόμο
Φίλοι εξερευνούν τον λαβύρινθο
-Σινεμά
νεαρή γυναίκα εγκαταλειμένη στην έρημο
Μια πόλη που τρελλάθηκε απο τον πυρετό.
Αδερφές του Μονόκερω, χορέψτε
Αδερφές και αδερφοί της πυραμίδας
Χορέψτε
Ακρωτηριασμένα χέρια
Ιστορίες των παλιών ημερών
Ανακάλυψη της Ιερής Λίμνης
αλλαγές
Βουβή ηρεμία κλάμα μωρού
Το άγριο σκυλί
το ιερό κτήνος
Βρείτε την.
***
Πηγαίνει να δεί το κορίτσι του γκέτο
Σκοτεινοί άγριοι δρόμοι
μια καλύβα φωτισμένη με κερί.
Είναι ταχυδακτυλουργός
θηλυκός προφήτης
Μάγισσα
Ντυμένη στο παρελθόν
πλουσιοντυμένη.
Τα αστέρια
Το φεγγάρι
Διαβάζει το μέλλον
στο χέρι σου.
Οι τοίχοι είναι κατακκόκινοι
Οι σκάλες
Δυνατές παράφωνες κραυγες
Εκείνη έχει τις μαρτυρίες.
<<Και εσύ>>
<<Μη φύγεις>>
Η μουσική ανανεώνεται
Ο λάκκος του ζευγαρώματος
<<Σωτηρία>>
Μπαίνοντας σε πειρασμό να πηδήξει σε κύκλο
Εξέγερση των νέγρων.
***
Να τρέμετε τους Κυρίους που είναι μυστικά ανάμεσά μας.
Οι Κύριοι είναι μέσα μας.
Γεννημένοι απο την τεμπελιά και τη δειλία
Μου μίλησε. Με φόβισε
με γέλιο.Πήρε
το χέρι μου και με οδήγησε πέρα
απο τη σιωπή στις δροσερές ψιθυριστές
Καμπάνες.
Μια φάλαγγα απο νέους
που περνάει μέσ¨απο ένα μικρό δάσος.
Κινηματογραφο΄θν κάτι στο δρόμο,
μπροστά απο το σπίτι μας.
***
Περπατώντας στην οχλαγωγία
Απλώνεται στα σπίτια
το γκαζόν
ξεφνικά ζωντανεύει τώρα
με ανθρώπους
που τρέχουν
Δεν καταλαβαίνω τί έκαναν
σ¨εκείνο το κορίτσι
Σωρός ελέους
Άγριο τραγούδι τραγουδάνε
Καθώς κόβουν τα χέρια της
Καρφωμένα σ¨΄ενα δέντρο
Φάντασμα
Είδα ένα λυτσάρισμα
Συνάντησα τους παράξενους ανθρώπους
του νότιου βάλτου
Κυπαρίσι ήταν η ομιλία τους
Φωνή ψαριού και τραγούδι πουλιού
Ρίζες και σύμβολα
έξω απο κάθε γνώση
Έτυχε να είναι εκεί
Οδηγοί, στους λευκούς
θεούς.
***
Ενα στρατόπεδο
στρατός, στρατός
που καίγεται σε γιορτές
Τσακάλι, οσμιζόμαστε τους επιζώντες των καραβανιών
Θερίζουμε ματωμένες σοδιές στα πεδία των μαχών.
Καμμία σάρκα κανενός σώματος δεν στερεί τις ιχνές κοιλιές μας.
Η πείνα μας οδηγεί σε μυρωμένους ανεμους.
Ξένε, ταξιδιώτη,
κοίταξέ μας στα μάτια και μετέφρασε
το φριχτό γαύγισμα αρχαίων σκυλιών.
Καραβάνια με καμήλες παρουσιάζουν
δίπλα στον Καίσαρα.
Ορδές σέρνονται και διαρρέουν
στουσ τοίχους. Οι δρόμοι
κυλάνε πέτρα.
Η ζωη συνεχίζεται απορροφώντας τον πόλεμο.
Η βία σκοτώνει το ναό κανενός σέξ.
***
Τρομερές κραυγές ξεκινούν
το ταξίδι.
Αν είχαν μεταναστεύσει νωρίτερα
ένα οξύ θρυνητικό μοιρολόι
διαπερνώντας τον οδυρμό του ζώου
απο μία γυναίκα
ψηλά στην κορυφή ενός πύργου του βουνού.
Λεπτός συρμάτινος φράχτης
στο μυαλό
που διαιρεί τη καρδιά
Κρυφά
Χαμογελάνε
Προσκαλώντας, Χαμογελώντας
Τσοκτάι
φύγε!
κακό
φύγε!
Μην έρχεσαι εδώ
Άφησέ την!
Ένα πλάσμα θυλάζει
το παιδί του
απαλά μπράτσα γύρω από
το κεφάλι και το λαιμό
ένα στόμα να συνδέει
άφησε ήσυχο αυτό το παιδί
Αυτό είναι δικό μου
Την παίρνω σπίτι
Πίσω στη βροχή
***
Η σφαίρα του δολοφόνου
παντρεύεται το Βασιλιά
παραπλανώντας μίλια αέρα
Για να φιλήσει το στέμμα.
Ο Πρίγκιπας περιπλανάται ματωμένος.
Ωδή στο λαιμό
που ντύθηκε γαμπριάτικο
το ρούχο του βιασμού.
Πόλη καρκίνωμα
αστικό φθινώπορο
Καλοκαιρινή λύπη
Οι αυτοκινητόδρομοι της παλιάς Πόλης
Φαντάσματα σε αυτοκίνητα
Ηλεκτρικές σκιές
Ενσέναντα
η νεκρή φώκια
Ο σκυλίσιος σταυρός
φαντάσματα του πεθαμένου ηλιακού αυτοκινήτου.
Σταματήστε το αυτοκίνητο.
Βροχή.Νύχτα.
Νοιώσε.
***
Θαλασσοπούλι θαλασσινό βογγητό
Μουρμούρισμα σεισμού
Θυμίαμα που καίγεται γοργά
Βουερό κύμα
Φιδογυριστός δρόμος
Για τισ Κινέζικες σπηλιές
Σπίτι των ανέμων
Οι θεοί του πένθους.
Η πόλη κοιμάται
και τα λυπημένα παιδιά
τριγυρίζουν με παρέες ζώων.
Μοιάζουν να μιλάνε
στους φίλους τους
τους σκύλους
που τους μαθαίνουν τα χνάρια
ποιος μπορεί να τα ποιασει;
Ποιος μπορεί να τα κάνει να έρθουν μέσα;
***
Το κορίτσι της σκηνής
τα μεσάνυχτα
πήγε κλεφτά στο πηγάδι
και συνάντησε τον αγαπημένο της
Μίλησαν λίγο και γέλασαν
και τότε εκέινος
έφυγε
Εκείνη έβαλε ένα πορτοκαλί μαξιλάρι
στο στήθος της
Το πρωί
Ο αρχηγός απέσυρε τα στρατεύματά του
λαο σχεδϊασε ένα χάρτη
Οι καβαλλάρηδες σηκώθηκαν
Οι γυναίκες έδεσαν τα σχοινιά
σφιχτά
Οι σκηνές είναι διπλωμένες τώρα
Βαδίζουμε προς τη θάλασσα.
Κατάλογος Φρικαλεοτήτων
Περιγραφές Φυσικών καταστροφών
Κατάλογοι θαυμάτων στο Θεικό διάδρομο
Κατάλογος ψαριών στο θεικό κανάλι
Κατάλογος αντικειμένων στο δωμάτιο
Κατάλογωνς πραγματων στον ιερό ποταμό.
***
I
Η απαλή παρέλαση έχει τώρα αρχίσει
στο Σάνσετ.
Αυτοκίνητα κατεβαίνουν μ¨εκκωφαντικό κρότο
το φαράγγι
Τώρα είναι ο καιρός και ο τόπος.
Τα αυτοκίνητα έρχονται βροντώντας υπόκωφα.
<<Έχεις απίθανη μηχανή>>
Αυτά τα μηχανικά τέρατα
μουρμουρίζοντας την απαλή
τους κουβέντα.Μια απόλαυση
τη νύχτα
ν¨ακούς τισ ήσυχες φωνές τους
ξανά
μετά απο 2 χρόνια.
Τώρα η απαλή παρέλαση
έχει αρχίσει.
Δροσερές λίμνες
απο μία κορασμένη χώρα
βουλιάζον τώρα
στην ειρήνη της βραδυάς.
Τα σύννεφα εξασθενοϋν
και πεθαίνουν.
Ο ηλιος, είναι πορτοκαλί κρανίο,
ψυθηρίζει σιωπηλά,γίνεται ένα
νησί, και χάνεται.
Νάτοι
που μας κοιτάνε
όλα θα είναι σκοτεινά.
Το φώς άλλαξε
Αντιλαμβανόμασταν
βαθιά ως τα γόνατα στο κμματιστό αερα
καθώς τα πλοία προχωρούν
τραίνα ξοπίσω τους.
Στόμιο χαντακιού
ξανά στα στρατόπεδα.
Βλεννόροια
Πες στο κορίτσι να πάει σπίτι
Χρειαζόμαστε ένα μάρτυρα του σκοτωμού.
II
Οι καλλιτέχνες της Κόλασης
στήνουν καβαλέτα σε πάρκα
το φοβερό τοπίο,
οπου οι πολίτες βρίσκουν ανυπόμονη εχαρίστηση
κυνηγημένοι απο άγριες συμμορίες νέων.
Δεν μπορώ να πιστέψω πως αυτό συμβαίνει
Δεν μπορώ να πιστέψω όλους αυτούς τους ανθρώπους
μυρίζονται ο ένας τον άλλον
και πισωπατάνε
δείχνοντας τα δόντια
με μαλλιά σηκωμένα, γρυλλίζοντας, εδώ
στο σφαγμένο άνεμο.
Είμαι δολοφόνος φάντασμα
μαρτυρώντας σε όλους
την ευλογημένη μου καθιέρωση
Αυτό είναι
όχι άλλα αστεία
ο θάνατος κάθε χαράς
έχει έρθει.
***
***
***
***
Τολμάτε
να αρνηθείτε
τη δύναμή μου
τη καλοσύνη μου
ή την ανεξικακία μου;
Μόνο δοκιμάστε
θα κοιμάστε
θα ψηθείτε
σαν τους υπόλοιπους
στην αγιότητα
Κι ούτε για μια
δεκάρα
δεν θα διαθέσω
χρόνο
για σας
Παιδιά φαντάσματα
εκεί κατω
στον τρομακτικό κόσμο
Είστε μόνοι
και δεν έχετε ανάγκη άλλους
εσείς και η μητέρα παιδί
που σας γέννησε
που σας θήλασε
που σας έκανε άντρες
***
Δολοφόνε του φωτογραφικού θαλάμου
εύθραυστε ληστή
κατευθείαν απο την ενέδρα
Σκότωσέ με!
Σκότωσε το παιδί που σε δημιούργησε.
Σκότωσε το γερουσιαστή
των προκήτικών σκέψεων και της λαγνείας
που σε έφερε σαυτή τη πολιτεία.
Σκότωσε το μίσος
την αρρώστια
τον πόλεμο
τη λύπη
Σκότωσε τη κακία
Σκότωσε τη τρέλλα
Σκότωσε τη μητέρα της φωτογραφίας δολοφίνησε το δέντρο
Σκότωσε με.
Σκοτώσου
Σκότωσε το μικρο τυφλό ξωτικό.
***
Το όμορφο τέρας
ξερνάει ένα ρυάκι ρολογιών χεριού
ρολογιών τοίχου κοσμήματα μαχαίρια ασημένια
νομίσματα και χάλκινο αίμα
Το πηγάδι του καιρου και των δυσκολιών
μπουκάλια ουίσκι άρωμα
ξυραφάκια χάντρες
υγρά έντομα σφυριά
και λεπτά καρφιά τα πόδια
πουλιών φτερά αετού και νύχια
τμήματα μηχανής χρώμιο
δόντια μαλλιά θραυσματα αγγείων
κεραμικής και κρανία ερείπια
του καιρού μας τα μπάζα πλάι
σε μια λίμνη τα λαμπερά
κουτιά μπύρας και σκουριά και μάυρο
έμμηνο τρίχωμα
Χορέψτε γυμνοί πάνω σε σπασμένα
κόκκαλα τα πόδια ματώνουν και λερώνονται
κομμάτια γυαλιών σκεπάζουν το μυαλό σας
και η στεγνή άκρη της άδειας
βάρκας ενώ οι άνθρωποι
πετούν πετονιά σε ακίνητες λίμνες
και τραβάνε αρχαίες πέστροφες
απο το βαθύ σπίτι. Λέπια
με κρούστα και που αστράφτουν πράσινα
Ένα μαχαίρι κλάπηκε.ένα
πολύτιμο μαχαίρι κυνηγιού
Απο μερικά παράξενα αγόρια
απο το άλλο στρατόπεδο απέναντι
στη Λίμνη.
***
I
Είναι φίλοι μας αυτοί
που τρέχουν και τρέμουν
ανάμεσα στις ήρεμες κοιλάδες του κοινοβουλίου
Ο γιός μου δε θα πεθάνει στον πόλεμο
θα επιστρέψει
μετρημένη φωνή χωρικού της ανατολής
ψαράς
Την τελευταία φορά είπες
πως αυτός ήταν ο μόνος τρόπος
φωνή τρυφερού μικρού κοριτσιού
Τρέχοντας και μιλώντας
μολυνσμένες πράσινες
ζούγκλες
συμβουλευτείτε το μαντείο
πικρό ποταμάκι
συρθείτε
υπάρχουν στο νερό της βροχής
αγάπη πιθήκου
σύντροφος του μάντρα
κατασκευαστής κονιάκ
Τα δηλητηριασμένα νησιά
το δηλητήριο
Πάρε αυτόν τον λεπτό κόκκο
αμαρτωλή ρίζα φιδιού
απο την ανατολική
ακτή
μακρυνό θύμα
θα σε βρεί
Ο μπαλντάς άστραψε
εσωτερικός ήχος και σίγουρη
δυνατή πνοή
ελευθέρωσε τις βόμβες του χρόνου
απο τις λεπρές χώρες
σημαδεμένες με πείνα
και προσκολλημένες στο νόμο
Παρακαλώ
δείξε μας το κουρελιάρικο κεφάλι σου
και τα λασπωμένα χαμογελαστά μάτια
ήρεμος στη φωτιλα
ένα μεταξωτό λουλουδάτο πουκλάμισο
που πλαισιώνει τα μάτια, ζωντανά
αράχνιτα, μακρυνά
τηλεφωνικά ψέμματα
Έλα, ήρεμε εσύ
μες τη δοκιμασία της ζωής
ήδη συζυγική
αφανής, σκληρή σαν πετσί, χαλαρή
άνομη, τεράστια και νωθρή
Ηταν η κραυγή βασιλείου
λεγεώνα λάγνων πρόθυμων αντρών
που παρελαύνουν
Που είναι οι τρόποι σου
έξω εκεί στην ηλιοφώτιστη
έρημο
απέραντοι γαλαξίες σκόνης
αγκάθια κάκτου, χάντρες
ξεθωριασμένες πέτρες, μπουκάλια
και σκουριασμένα αυτοκίνητα φυλαγμένα για επισκευή
Ο νέος άνθρωπος, ο στρατιώτης του χρόνου
διάλεξε το δρόμο του προσεκτικά
ανάμεσα στα πολυάνθρωπα ερείπια
μιας κάποτε σοβαρής πόλης, που έγινε
κωμική τωρα με αρουραίους
και τα έντομα της καταφυγής
Ζεί σε αυτοκίνητα
πηγαίνει άκαρπος ανάμεσα
στα παγωμένα σχολεία
και δεν βρίσκει χώρο
στους ίσκιους της υποταγής
τα μόνιτορς σωπαίνουν
τα μεγάλα χαλικοστρωμένα φυλάκια
αρρωσταίνουν στη παραλία προς τα δυτικά
τόσο κουρασμένα απο τη παρατήρηση
αν μόνο ένα άλογο έμενε
να διασχίζει την ερημιά
ένας σκύλος στο πλευρό του
να μυρίζει κρέας κοριτσιών
αλυσοδεμνένων σε δημόσιους στύλους
δεν γίνονται πια λογομαχίες
στα κρεβάτια, τη νύχτα
η μαυρίλα καίγεται
κοιταξε μες στα σαλόνια της πόλης
όπου μια γυναίκα χορεύει
με το Ευρωπαικό της φουστάνι
τα θαυμάσια βάλς
θα μπορούσε να είναι διακσεδαστικό
να κυβερνάς μία έρημη χώρα
II
Κερασμένα φοινικόδεντρα
φοβερές ακτές
και περισσότερα
και πολύ περισσότερα
Αυτό γνωρίζουμε
πως όλα είναι ελέυθερα
απο σχολικό
κέιμενο των ασυγχώρετων
απατηλά χαμόγελα
απιστευτες κακουχίες υποφέρονται
απο αυτούς που μόλις μπορούν
να υπομείνουν
αλλά όλα θα περάσουν
ξάπλωσε στο πράσινο χορτάριο
και χαμογέλασε και ρέμβασε και δες
την απαλή της
ομοιότητα
με τη Βασσίλισα του ζευγαρώματος
που φαίνεται
πως είναι ερωτευμένη
με τον καβαλλάρη
τώρα, δεν είναι γλυκό
Κύριε, δεν είναι πονηρό
με μία πεισματάρικη ανέμελη
ματιά προς τα πίσωΤέλος.
