Η 'επϊσημη ' βιογραφία απεικονίζει ότι ο χρονος του Jim στο Παρίσι είναι πολύ ρομαντικός και λίγο αποκομμένος απο τον κόσμο. Μέχρι τώρα πολύ λίγα στοιχεία είναι γνωστά για τη διαμονή του στην 'πόλη των ποιητών και στοχαστών '
Στην ανάρτηση αυτή θα ασχοληθούμε με το χρόνο του Jim στο Παρίσι αλλα και με το θάνατο του, όπως και με το θάνατο της φίλης του Pamela Courson αρκετά λεπτομερειακά.
 |
| Jim Morrison in Paris |
Ο Ray Manzarek ήταν αρκετά δυσσαρεστημένος με την φυγή του Jim στο Παρίσι αλλά όπως λέει ο ίδιος δεν το έδειξε...αλλα αντιθέτως του είπε " Φύγε Jim. Πήγαινε στο Παρίσι και παρε όσο χρόνο θέλεις. Εμείς θα είμαστε εδώ για να μιξάρουμε το άλμπουμ (L.A Woman)'.
Ο Jim είχε ήδη ανακοινώσει την αποφασή του να φύγει ένα διάστημα απο το Los Angeles περίπου στις αρχές Φεβρουαρίου του 1971.Τότε ήταν που οι Doors μαζί με τον τεχνικό τους Bruce Botnick μιξάριζαν ξεχωριστά κάθε κομμάτι απο το τελευταίο τους άλμπουμ. Ο Jim ούτως η άλλως απο το προηγούμενο τους κιόλασ άλμπουμ Soft Parade έδειχνε ότι δεν ενδιαφερόταν να κάθεται μαζί τους στα τεχνικά θέματα και έβγαινε συνήθως σε μπαρ μαζί με τον κολλητό του φίλο Babe Hill.
Είχε βαρεθεί τον τρόπο ζωής στο Los Angeles και σε συνδυασμό με την πρώτη του επίσκεψη στο Παρίσι το 1970 θέλησε να πάει εκεί για να ηρεμήσει και για να μπορέσει να γράψει ποίηση,γιατί όπως έλεγε το Παρίσι ήταν το ιδανικό μέρος.Ανέφερε επίσης ότι ήθελε να αγοράσει μία παλιά εκκλησία στη νότια Γαλλία να την φτιάξει και να μείνει εκεί, να δημιουργήσει το δικό του 'νησί ηρεμίας '.
Η Pamela είχε ενθουσιαστεί με την ιδέα του. Ο Jim της είχε μιλήσει πολύ για το Παρίσι και αυτή βέβαια ήταν και μία ευκαιρία να πάρει τον Jim μακρυά απο τους Doors και τον τρόπο ζωής του στο L.A και να τον έχει μόνο δικό της. 'Ο άνθρωπος είναι ποιητής', υποστήριζε η Pamela,'δεν πρέπει να χαραμάει το χρόνο του με μία ρόκ μπάντα !'. Οι υπόλοιποι Doors ήξεραν φυσικά τα σχέδια της Pamela και είχαν τελείως διαφορετική γνώμη.Δεν τους άρεζε επίσης η συχνή παρουσία της στα γραφεία τους.
Οι φίλοι του Jim επιβεβαίωναν σαυτόν ότι το Παρίσι ήταν μία έξοχη επιλογή γιαυτόν. για να μπορέσει να γράψει ποίηση και κατ¨επέκταση να φύγει και απο τους Doors.
Ο Jim είπε στην Pam να πάει στο Παρίσι στις 14 Φεβρουαρίου 1971 για να ψάξει για διαμέρισμα για τους 2 τους,και έτσι έκανε. Όσο έψαχνε η Pam για σπίτι έμεινε στο ξενοδοχείο Georges V το οποίο της είχε συστήσει ο Jim όπου εκεί έκανε την πρώτη της γνωριμία με τον Jean DeBreteuil, που πολυ πιθανόν άρχισε μία σχέση μαζί του. Επίσης έκανε φιλίες με το μοντέλο Elisabeth Lariviere και τον φίλο της που τους γνώρισε στο εστιατόριο Café de Flore το οποίο έγινε και ένα απο τα αγαπημένα της. Το ζευγάρι της πρότεινε να μείνει στο διαμέρισμά τους στην οδό Rue Beautreillis, αφού η Zozo (το καλλιτεχνικό όνομα του μοντέλου) δεν σκόπευε να βρίσκεται στην Γαλλία για τους επόμενους μήνες και το διαμέρισμα στο Νούμερο 17 θα γινόταν το τέλειο μέρος για τις μελέτες και τη συγγραφή του Jim.
Ο Jim έμεινε στο Los Angeles μέχρι τις 10 Μαρτίου 1971.Απολάμβανε να είναι και πάλι 'εργένης'. Καθώς καθάριζε το χώρο του στα γραφεία των Doors ανακάλυψε πολλά τηλέφωνα που του είχαν δώσει θαυμάστριές του. Κάλεσε 2 απαυτές σε ένα ταξίδι με πλοίο μαζί με τον κολλητό του Babe Hill και μετά πέρασε μερικές έντονες ημέρες με την Patricia Kennealy στο διαμέρισμα της Pam στην Norton Avenue και έπειτα μάζεψε όλα τα βιβλία του , μερικές ταινίες του, τα ρούχα του και λίγα πράγματά του και έφυγε για το αεροδρόμιο L.A. International Airport. Ο Frank και η Kathy Lisciandro, ο Babe Hill και ο Alain Ronay τον συνόδεψαν μέχρι εκεί για να τον αποχαιρετήσουν.
Ο Frank Lisciandro είπε στους Doors πως ο Jim έφτασε στο αεροδρόμιο μαζί με τον Babe Hill και συναντήθηκαν όλοι μαζί εκει τη νύχτα που υποτίθετα ο Jim θα έφευγε για το Παρίσι και πήγαν όλοι μαζί σε ένα μπαρ όπου ο Jim τους έλεγε για τα σχέδια του στο Παρίσι,πόσο καιρό σκόπευε να μείνει εκεί,και είχε παθιαστεί τόσο πολύ με τη συζήτηση που δεν άκουσε τις τρείς ανακοινώσεις για την αναχώρηση του αεροπλάνου του και τελικά έχασε την πτήση του και αναγκάστηκε να φύγει την επομένη.
Ο Robbie Krieger θυμάται: Μιλούσε για το Παρίσι τον τελευταίο καιρό. Αφού τελειώσαμε το άλμπουμ L.A Woman και έληξε το συμβόλαιό μας με την Electra Records, τίποτα δεν μπορούσε πια να τον κρατήσει εδώ. Έφυγε χωρίς να χαιρετήσει. Απλά είπε οτι την επόμενη μέρα θα εφευγε για το Παρίσι και θα καθόταν εκεί για ένα διάστημα.
John Densmore: Είπε απλά ένα γειά και έφυγε. Ημουν σίγουρος ότι σκόπευε να γυρίσει κάποια στιγμή πίσω.
Ο Bill Sidons θυμάται τα λόγια του Jim πρίν την αναχώρησή του: 'Δεν ξέρω ποιος είμαι και δεν ξερω τι κάνω αυτή τη στιγμή,δεν ξέρω καν τι θέλω, απλά θέλω να φύγω μακρυά'
H Pamela ήταν πίσω απ¨ολα αυτά , λέει ο Sidons, ήταν αυτή που τον ώθησε να φύγουν και του είπε να πάρει όλα τα βιβλία του μαζί και να γράψει ένα θεατρικό έργο.
Το μέλλον των Doors εκείνη τη χρονική στιγμή ήταν αβεβαιο. Σε μία συνέντευξη στο περιοδικό Rolling Stone , λίγο πριν φύγει για το Παρίσι, ο Jim έκανε ακόμα δισκογραφικά σχέδια. 'Σκέφτομαι να κάνουμε μερικά άλμπουμ ακόμη και σαυτόν τον καιρό ο καθένας μας θα μπορεί να πειραματιστεί σε καινούργια πράγματα'.
Ο Ray Manzarek επιβεβαιώνει σε μία συνέντευξή του: 'Ότι ο Jim πήγε στο Παρίσι, αυτό δε σήμαινε την διάλυση της μπάντας. Αφού είχε φύγει για το Παρίσι εμείς συνεχίζαμε να εξασκούμαστε σε καινούργια τραγούδια στα στούντιό μας, τραγούδια που ο Robby είχε γράψει για τον επόμενο δίσκο μας με τον Jim".
Αυτό σημαίνει οτι ο Jim ποτέ δεν αποχώρησε απο τους Doors. Στις 27 Απριλίου 1971 ο Danny Sagerman,ο οποίος εκείνη την εποχή απαντούσε σε όλα τα γράμματα που έφταναν στα γραφεία των Doors, έγραψε σε έναν ανήσυχο θαυμαστή: 'Ο δίσκος είναι εκτός,όπως προφανώς θα γνωρίζεις.Συγνώμη που αυτό το γραμμα άργη σε αλλά τα πράγματα είναι ταραχώδη τις τελευταίες εβδομάδες.Ο Jim είναι στην ευρώπη και κάνει τη συγγραφή ενός βιβλίου.Καμμία συναυλία ή τουρνέ είναι προγραμματισμένη για αυτόν τον καιρό.Οι Doors δέν διαλύονται απλά κάνουν ένα διάλλειμα για την ώρα.Ανάπαυση και περισσυλογή.
Danny Sugerman, Doors Productions."
Ο Frank Lisciandro λέει: 'Ο Jim εκείνο τον καιρό αισθανόταν -απ¨΄οσο θυμάμαι,γιατί οι συζητήσεις μας ήταν πολλές- ότι οι μέρες του στο L.A είχαν τελειώσει τουλάχιστον για εκείνη την περίοδο της ζωής του. Ειχε λήξει το συμβόλαιό του με την Electra Records και είχαν τελειώσει το τελευταίο δεσμευτικό αλμπουμ με την εταιρία. Είχε αφήσει κάπως πίσω του και τη δίκη του Μαιάμι. Η Pamela ήταν ήδη στο Παρίσι και είχε κλείσει ένα σπίτι για τους δυό τους εκεί. Η δική μου αίσθηση αλλά και η αίσθηση όλων όσων των ήξεραν ήταν πως ο Jim έφευγε. Έφευγε για τα καλά. Όσο μπορούσε να φύγει μακρυά από το L.A. Είχε τελειώσει απο αυτό το μέρος της ζωής του και αυτήν την πόλη.'
Ο Jim Morrison έφτασε στο Παρίσι στις11 Μαρτίου του 1971, ένα μήνα μετά την Pamela. Αρχικά έμειναν στο Hotel Georges V in Avenue Georges V. Το Bar Alexandre, που βρισκόταν στον ίδιο δρόμο με το ξενοδοχείο έγινε ένα απο τα αγαπημένα τους στέκια. Η Pamela που είχε δεί τη νυχτερινή ζωή του Παρισίου έδειξε στον Jim και άλλα νυχτερινά στέκια όπου σύχναζαν insiders και η καλή κοινωνία της πόλης όπως το Café de Flore, το Les Deux Magots και το Rock'n'Roll Circus.
Μία μόνο εβδομάδα αργοτερα ο Jim και η Pam μετακόμισαν στο σπίτι της οδού No. 17 Rue Beautreillis όπου η φιλη της Pam , Zozo, τους έδωσε το ένα απο τα 3 υπνοδωμάτια του σπιτιού όπου ο Jim τοποθετησε ένα γραφείο γιαυτόν δίπλα στο παράθυρο. Ξύρισε τα μακρυά του γέννια τα οποία είχε να πειράξει εδώ και 6 μήνες, μαυτά που φωτογραφήθηκε για το εξώφυλλο του album L.A Woman. Ξυρίζοντας τα πίστευε πως δεν θα τον αναγνώριζε εύκολα ο κόσμος στο Παρίσι.
Στο φωτεινό και ήσυχο διαμέρισμά του ο Jim φαινόταν πολύ χαρούμενος.Του άρεζε πολύ να περπατά στο δρόμο Rue St. Antoine και να κάνει εξορμήσεις σ¨όλη τηSt. Louis. Βρήκε την ησυχία του και γαλήνη του περιπλανώμενος στην πλατεία Place des Vosges όπου θύμιζε κάτι απο Βενετία και που παρεπιπτόντως κάποτε είχε ζήσει εκεί ο Βίκτορ Ουγκώ. Πολλά ποιήματα του Jim είχαν γραφτεί σε εκείνη την πλατεία. Ο Jim kουβαλούσε πάντα ένα τετραδιο μαζί του,όπου έγραφε ή σκιτσογραφούσε σαυτό. Η Pam άρχισε να δυσανασχετεί που ο Jim περιπλανιώταν συνεχώς μόνος του στους δρόμους του Παρισιού-ήθελε να είναι περισσότερο κοντά σαυτην.
Ο Jim τηλεφώνησε στην Agnes Varda όπου με τη σειρά της τον προσκάλεσε το γενέθλιο πάρτι της κόρης της. O Jim που γνώριζε μόνο ελάχιστες λέξεις στα Γαλλικά, πήγε εκεί όπου και ήπιε μαζί με το πλήθος των καλεσμένων μεγάλες ποσότητες Grand Marnier.
 |
| Agnes Varda |
Η Agnes Varda θυμάται: Έπεσε πάνω σε ένα απο τα τραπέζια των κοριτσιών, ωστόσο τα κορίτσια δεν δυσαρεστήθηκαν γιατί τον συμπάθησαν πάρα πολύ. Του άρεσε που βρισκόταν ανάμεσα σε μικρά παιδιά. Αλλωστε σε πολλά ποιήματα του είναι εμφανής η παιδική του ηλικία.
Παλαιότερα σε ένα απο τα έργα της Agnes Varda φαίνεται ο Jim για λίγα μόλις δευτερόλεπτα μέσα σε μία αίθουσα θεάτρου ως 'επιθεωρητής".Δυσκολα θα τον αναγνώριζε κάποιος γιατι ηταν η εποχή που είχε πολύ πυκνή γενειάδα. Η Agnes Varda όσον αφορά τις ταινιες της ποτέ δεν είχε αρνηθεί την αδυναμία της για τον Jim αλλά και για τους Doors αφού χρησιμοποιούσε πολύ συχνά τη μουσική τους στισ ταινιες . Η τελευταία μουσική τους που χρησιμοποιήθηκε στη ταινία της , Jane B., οπου δείχνει τη βιογραφία της Jane Birkin.ήταν το τραγούδι The Changeling'.
Η Agnes λέει ότι η (φιλική)σχέση της με τον Jim Morrison ήταν πολύ ήσυχη και ήρεμη: 'Ο Jim συνήθιζε να κάθεται μαζί μας και με μερικούς φίλους, στην αυλή για ώρες.Δεν μιλούσε πολύ,δεν του άρεζαν τα κουτσομπολιά.Για 5 χρόνια συναντιόμασταν αρκετά συχνά αλλά δεν μπορώ να πω ότι μιλήσαμε ποτέ πολύ.Τον σεβόμασταν. Η μεγαλύτερη του επιθυμία όταν ήρθε εδώ στο Παρίσι ήταν να παραμείνει εδώ ιγκόγκνιτο σαν ένας απλός άνθρωπος που ήρθε για να γράψει ποίηση. '
 |
| Place des Vosges,το αγαπημένο μέρος του Jim για να κρύβεται απ¨΄ολο τον κόσμο.. | | |
Ούτε κάν ο Τύπος γνώριζε πως ο Jim βρισκόταν στο Παρίσι και πολύ λίγοι άνθρωποι τον αναγνώριζαν στον δρόμο.Στο Παρίσι βρήκε την ηρεμία και την ησυχία που λαχταρούσε τόσο καιρό. Έκανε μεγάλους περιπάτους στην οδό Rue St. Antoine, στην Rue de Rivol και απο εκεί συνέχιζε στο St. Germain des Pres και στην περιοχή του Place St. Michel. Περισσότερο απο μία φορές ο Jim και η Pam αναμείχθηκαν σε εκδηλώσεις φοιτητών που γινόταν εκεί καθώς τους γοήτευε η ταραχή που δημιουργούταν.
 |
| L'Astroquet on Boulevard St. Germain |
Στις 3 Απριλίου του 1971 ο Jim ο οποίος ήταν λίγο μεθυσμένος καθόταν στο L'Astroquet στη λεωφόρο του Αγίου Γερμανού, σ'ένα τραπέζι κουβεντιάζοντας μαζί με κάποιους Αμερικανούς. Ήταν ο Phil Trainer και η μπάντα του Clinic.Όταν αναγνώρισαν τον Jim Morrison έβγαλαν απο τις θήκες τις κιθάρες τους και άρχισαν να του παίζον μπλούζ κομμάτια για ώρες. Ο Jim τραγούδησε μαζί τους το 'Crawling King Snake' καθώς κάπνιζε τσιγάρα Marlboro το ένα μετά το άλλο. Το απόγευμα τελείωσε στο διαμέρισμα μίας φωτογράφου, γνωστής του Jim και της Pamela. Ο Jim πήγε απέναντι στην κάβα να πάρει αποθέματα αλκοόλ. Ο πωλητής εκεί θυμάται πως ο Jim σε κάθε του αναπνοή έβηχε απο τα πολλά τσιγάρα που είχε καπνίσει. Χρόνια αργότερα ο πωλητής ηχογράφησε ένα τραγούδι προς τιμήν του Jim το οποίο ονόμασε : Beautifull Jim.
Η Pamela η οποία δεν έπινε πολύ αλκοόλ προτίμησε ένα κοκτέιλ ναρκωτικών παραπονιόντας στον Jim για την μεγάλη ποσότητα αλκοόλ που έπινε. Ο Jim είχε κόψει εκείνο το διάστημα τα ναρκωτικά αλλά είχε γίνει ένας εξαιρετικά βαρύς πότης.Απο το μεσημέρι και μετά έπινε σχεδόν όλα τα είδη αλκοόλ σε συνδιασμό με τα πολλυάριθμα τσιγάρα που κάπνιζε.Για πρώτη φορα τον Απρίλιο κατά τη διαρκεια του βήχα του άρχιζε να βγάζει αίμα απο το στόμα και η Pamela τον έπεισε να πάνε σε έναν Αμερικανό γιατρό εκεί στο Παρίσι.
Στις 9 Απριλίου ο Jim και η Pamela νοίκιασαν ένα αυτοκίνητο και πήγαν προς την Νότια Γαλλία μέσω της Limoges στη Toulouse, γιατί ο Jim θαύμαζε την ροζ αρχιτεκτονική της πόλης. Επειτα συνέχισαν και πήγαν μέσω της Ανδόρας για Μαδρίτη. Εκεί πέρασαν μία ολόληρη μέρα στο μουσείο Prado όπου ο Jim κάθησε μπροστά στο Hieronymus Bosch's "The Garden of Earthly Delights" (Ο κήπος των επίγειων απολάυσεων),όπου το μελετούσε για ώρες.
Τελικά πέρασαν αρκετές ημέρες στη Γρανάδα, όπου ο Jim αναρριχήθηκε μέχρι την Αλάμπρα για να θαυμάσει την πέτρινη τοιχοποιία από το παλιό ανάκτορο των Μαυριτανών και να περπατήσει μέσα από το μαγευτικό General Life Gardens. Η. Pamela χρησιμοποίησε αμέτρητες Σούπερ-8 ταινίες, μία εκ των οποίων δείχνει τον Jim κάθεται στο σιντριβάνι του λέοντος από την Αλάμπρα. Ξαφνικά σηκώνεται και με τα χέρια απλωμένα προς την κάμερα, πηγαίνει όλο και πιο κοντά, μέχρι που τελικά μόνο το ένα μάτι του γεμίζει το φακό.
Στη συνέχεια θα περάσουν πάνω από την Ταγγέρη στο Μαρόκο, μέσω του Algeciras, με το αυτοκίνητό τους στο πλοίο, και αμέσως μετά θα πάνε να πάρουν με το ποσό των $ 100 ένα κομμάτι χασίς αλλα ο άντρας που προσφέρθηκε να τους το πουλήσει εξαφανίστηκε χωρίς να έχει παραδώσει το προϊόν του.
Πέρασαν κάποια στιγμή και απο τη Καζαμπλάνκα, Μαρακές και Φεζ, και παρέδωσαν εκεί το αυτοκίνητοψστην εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτωνκαι πήγαν αεροπορικώς πίσω στο Παρίσι στις 3 Μαΐου 1971.
''Θα περιλάβω τις περιπετειές μου στην Αφρική σ'ένα θεατρικό έργο '' , είπε ο Jim κάποτε σε μία γυναίκα δημοσιογράφο,φίλη της Pamela, προσθέτωντας: ''Ένας απο τους λόγους που μαρέσει τόσο το Παρίσι είναι ότι βρίσκεται κεντρικά της Ευρώπης,δεν είναι σαν το L.A, μακρυά απο τα πάντα'' .
 |
| 4 Μαιου 1971. Ο Jim και η Pamela έμειναν στο ξενοδοχείο Hôtel 'Beaux Arts' για μερικές ημέρες | | | |
Μόλις γύρισαν στο Παρίσι ο Jim και η Pam πήγαν στο ξενοδοχείο Hotel Beaux Arts , για μερικές ημέρες επειδή η φίλη της Pam , Ζozo που τους είχε παραχωρήσει το διαμέρισμά της, στην οδό Rue Beautreillis, έπρεπε να φιλοξενήσει κάποιους φίλους της για λίγες ημέρες. Ο Jim και η Pamela έμειναν στο δεύτερο όροφο του ξενοδοχείου στο δωμάτιου όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο Oscar Wilde, και τώρα ο Jim συμπεριφερόταν πάλι με τον γνωστό τρόπο όπως στο L.A. Ηπιε περισσότερο απο ποτέ και βγήκε έξω απο το παράθυρο του δωματίου και άρχισε να αναριχάται στο κτίριο, και ένα απόγευμα στις 7 Μαιου έπεσε πάνω στην οροφή ενός σταθμευμένου αυτοκινήτου στο δρόμο. Η Pamela τρομαγμένη κατέβηκε να δεί αν ο Jim ήταν καλά και τον βρήκε να φτιάχνει το καφέ σακάκι του σαν να μη συναίβει τίποτα.Προς μεγάλη της απογοήτευση όμως ο Jim έφυγε μόνος του και πήγε να συνεχίσει το πιώμα στο bar Rock'n'Roll Circus (όπου σήμερα έχει μετονομαστεί σε Whisky A Gogο και παίζει Disco μουσική).
Σε αυτο το club το οποίο δεν ανοίγει τις πόρτες του πρίν τις 22:00,γινεται η συνάντηση όλης της underground πιάτσας του Παρισίου όπου διακινεινούνταν η ηρωίνη. Του Jim Morrison του άρεσε όλο αυτό το τρελλό σκηνικό και το απολάμβανε με αμέτρητα ποτήρια ουίσκι κάθε φορά που πήγαινε. Μία φορά ήταν τόσο μεθυσμένος που άρχισε να κάνει εμετό σε όποιο τραπέζι βρισκόταν μπροστά του.Έτσι τον πέταξαν έξω απο το club.
Στη συνέχεια κάθησε έξω στο μαρμάρινο διαδρομο του club και άρχισε τις βωμολοχίες.Ο Gilles Yepremian, ένασ φίλος του Hervé Muller, τον αναγνώρισε ,και τον έβαλε μέσα σένα ταξί και τον πήγε στο σπίτι του Muller.
''Ημουν εκεί με μερικούς φίλους. Τότε είδα τον Jim να κάθεται έξω απο τη πόρτα του μαγαζιού να βρίζει και να κλωτσάει γιατί ΄θελε να μπει μέσα. Η ασφάλεια όμως του μαγαζιού δεν τον άφηναν. Όταν τον είδα δεν μου έμοιαζε με τον Jim Morrison αλλά σαν ένας Αμερικανός φοιτητής που είχε έρθει στην Γαλλία φορώντας ένα πράσινο στρατιωτικό μπουφάν και ένα τζίν. Τον ρώτησα είσαι ο Jim; και αυτος απαντησε Ναιιιιι. Κοίταζα την ασφάλεια του μαγαζιού πως τον παρακολουθούσε και αποφάσισα να τον πάρω μαζί μου για να μην έχει μπλεξίματα.''
Αλλά δεν ήταν εύκολο να πάει τοιν Jim στο διαμέρισμα του Muller λέει ο Gulle.
''Μπήκαμε στο ταξί και είπα στον οδηγό την διεύθυνση του Muller. Σύντομα φτάσαμε στη Pont de la Concorde η οποία είναι μία γέφυρα που διασχίζει τον Σικουάνα.Ο Jim σταμάτησε το ταξί και κατέβηκε και άρχισε να φεύγει μακρυά απο αυτό. Εγω πληρωσα τον οδηγό κατέβηκα απο το ταξί και άρχισα να ακολουθώ τον Jim. Αυτός ήθελα να βγεί έξω απο το κιγκλίδωμα της γέφυρας Δύο αστυνομικοί βρίσκοταν εκεί και του φώναξα: Jim πρόσεχε! Ερχονται δύο μπατσοι!'' Και ο Jim αναφώνησε: 'Fuck the pigs', και μετά ησύχασε και πάλι.Ετσι μπόρεσα να τον πάρω και να βρούμε ένα άλλο ταξί να μας πάει στον προορισμό μας στην οδό Place Tristan-Bernard 6.''
.png "English"){kind=small}
»
