Θανάσης Μίχος
Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ JΑΜES DOUGLAS MORRISON
ISBN 960-7748-23-9
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ
"..κανείς δεν φεύγει ζωντανός από δω μέσα
..μίλησε το φεγγάρι και του χάϊδεψε τα μαλλιά.."
Ακριβώς 30 χρόνια από τον θάνατο του ποιητή James Douglas Morrison, που οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως "Τζιμ" και τραγουδιστή του συγκροτήματος των "Doors", έχω την εξαιρετική χαρά να δώ, επιτέλους, πραγματοποιημένο το όνειρο της εκδόσεως του ανά χείρας βιβλίου, το οποίο μάλιστα έχω την μεγάλη τιμή να προλογίσω. Είναι η τακτοποίηση μίας πολύ παλαιάς εκκρεμότητος, από την ήδη "μακρινή" (για τα νύν πράγματα, καταστάσεις και αντιλήψεις..) "εποχή της αθωότητος", τότε στα 1976-77, όταν, δεκαεπταετής μαθητής (!), είχα πρωτοκυκλοφορήσει στη χώρα μας, με μία πολυγραφημένη έκδοση, τους στίχους από τα τραγούδια των "Doors" και με κυνηγούσαν, θυμάμαι, όλοι οι "ευπρεπείς νεολαίοι" του 9ου Αρρένων Θησείου, από Κνίτες έως παραδοσιακοί χουντικοί, για την.. "παρακμή" με την οποία τάχα ετολμούσα, το νεαρό θρασίμι, να μολύνω την υπεραγία και υπερτιμία κοινωνία των Ρωμιών, οι νεοσσοί της οποίας δε είχαν ακόμη αρχίσει να πιθηκίζουν το ροκ (αυτό συνέβη τον αμέσως επόμενο χρόνο..), όπως οι πατεράδες τους πιθήκισαν άλλωστε μύρια όσα πράγματα έως την αποφράδα δεκαετία του 85-95, η οποία εγέννησε το γελοιούργημα που όλοι βιώνουμε έκτοτε στο πετσί μας: μία κοινωνία απλήστων, αμνημόνων, αγνωμόνων και ισοπεδωτών (και πάντα αναρωτιέμαι αν γνωρίζει άραγε ο αγαπητός νεαρός αναγνώστης του σήμερα, όπου το ροκ "τιμάται" - διατιμάται και χρησιμοποιείται αποβλακωτικώς πλέον από όλες τις λεγεώνες του Συστήματος, ότι στα μέσα της δεκαετίας του 70 δεν ήμασταν περισσότεροι από 100 - 200 όλοι κι όλοι σε αυτή την χώρα εκείνοι που ακούγαμε ροκ και η "κατάταξή" μας αυτή, από μοναχή της, απασχολούσε συν τοίς άλλοις και τους τότε ασφαλίτες).
Από την εποχή εκείνη της εφηβικής μου εκδοτικής δραστηριότητος, κρατούσα μέσα μου το όνειρο του να βρώ κάποτε ένα Νεοέλληνα ποιητή που να διαθέτει την ποιότητα και ένταση η οποία απαιτείται, όχι για μία ακόμη μετάφραση αρίστου αγγλομαθούς, αλλά για να αποδώσει, στην δική μας γλώσσα, αυθεντική και διαπεραστική την δόνηση της ιδιαιτέρας θεότητος του χαμένου ποιητή, την δόνηση του "Δαίμονος Εαυτού" του James Douglas Morrison (όπως πολύ γλυκά το διετύπωσε η οικογένειά του, επάνω από τον τάφο του), του αοράτου εσωτέρου οδηγού που ενέπνευσε όλα εκείνα τα χειμαρρώδη και διονυσιακά και σαμανιστικά λόγια, εικόνες και κραυγές στο νού ενός "ατάκτου" απλώς παιδιού της πόρνης και εκπορνευτρίας Αμερικής.
Αυτή η υπομονετική αναζήτησή μου, επήρε πάνω από δύο δεκαετίες, μέχρι να φανούν προς εμέ ευνοϊκές οι Μούσες και να συναντήσω τον θεράποντά τους ποιητή Θανάση Μίχο, τον οποίο αφουγγράσθηκα να έχει τέλεια προσεγγίσει την υψηλή δονητική του James Douglas Morrison μέσα στην εκπληκτική του συλλογή "Αστεροειδείς Αυτόχειρες" (Αθήναι, 1997). Το αποτέλεσμα της συνεργασίας των εκδόσεων "Ανοιχτή Πόλη" με αυτόν τον προικισμένο άνθρωπο, παρουσιάζουμε λοιπόν στο νεοελληνικό κοινό με τη μορφή του ανά χείρας βιβλίου, όπως και με την απέραντη χαρά ότι τιμάται έτσι, με τον καλύτερο τρόπο, η κραταιά και διάπυρος ψυχή του James Douglas Morrison, στα 30 ακριβώς χρόνια από την διάβασή του προς την Άλλη Πλευρά, προς το Ηγεμονικόν του Σύμπαντος, προς την Ονειρόχωρα και προς τη χρυσοστόλιστη Βαλχάλλα των ποιητών.
Βλάσης Γ. Ρασσιάς
.png "English"){kind=small}
