.png "English"){kind=small}
AWAKE
Is everybody in? Is everybody in? Is everybody in? The ceremony is about to begin.
WAKE UP!
You can't remember where it was had this dream stopped?
AWAKE
Shake dreams from your hair
My pretty child, my sweet one.
Choose the day and choose the sign of your day
The day's divinity
First thing you see.
A vast radiant beach in a cool jeweled moon
Couples naked race down by it's quiet side
And we laugh like soft, mad children
Smug in the wooly cotton brains of infancy
The music and voices are all around us. Choose they croon the Ancient Ones The time has come again Choose now, they croon Beneath the moon Beside an ancient lake Enter again the sweet forest Enter the hot dream Come with us Everything is broken up and dances.
ΞΥΠΝΑ
Ειναι όλοι εδώ;
Είναι όλοι εδω;
Είναι όλοι εδώ;
Η τελετή είναι έτοιμη να ξεκινήσει.
ΞΥΠΝΗΣΤΕ!
Δεν μπορείτε πια να θυμηθήτε
πού σταμάτησε αυτό το όνειρο;
Ξύπνα.
Τίναξε τα όνειρα απτα μαλλιά σου
όμορφο παιδί μου,γλυκό μου.
Διάλεξε τη μέρα και διάλεξε το σημάδι της μέρας σου.
Της μέρας η θεότητα.
Το πρώτο πράγμα που βλέπεις.
Μια αχανής ακτινοβολούσα παραλία μες το στολισμένο φεγγάρι.
Γυμνά ζευγάρια τρέχουν στην ήσυχη πλευρά της.
Και γελάμε σαν μαλθακά,τρελά παιδιά
αυτάρεσξα στα μάλλινα βαμβακερά μυαλά της νηπιακής ηλικίας.
Η μουσική και οι φωνές είναι τριγύρο μας.
Διάλεξε (αυτοί) θρηνούνε, τους Αρχαίους.
Ήρθε ο καιρός ξανά.
Διάλεξε τώρα,θρηνούνε.
Κάτω απτο φεγγάρι,
Δίπλα στην αρχαια λίμνη,
Μπες ξανά στο γλυκό δάσος.
Μπες στο καυτό όνειρο.
Έλα μαζί μας.
Γίναν όλα θρύψαλα και χορεύουν.
GHOST SONG
Indians scattered on dawn's highway bleeding Ghosts crowd the young child's fragile eggshell mind.
Το τραγούδι των φαντασμάτων
Ινδιάνοι διασκορπισμένοι στη λεωφόρο της αυγής αιμοραγούν.
Φαντάσματα συνωστισμένα στου νεαρού παιδιού το ευθραυστο σαν τσόφλι μυαλό.
DAWN'S HIGHWAY
Me and my ‑ah‑ mother and father ‑ and a grandmother and a grandfather ‑ were driving through the desert, at dawn, and a truck load of Indian workers had either hit another car, or just ‑ I don't know what happened ‑ but there were Indians scattered all over the highway, bleeding to death.
So the car pulls up and stops. That was the first time I tasted fear. I musta' been about four ‑ like a child is like a flower, his head is just floating in the breeze, man. The reaction I get now thinking about it, looking back ‑ is that the souls of the ghosts of those dead Indians ...maybe one or two of 'em...were just running around freaking out, and just leaped into my soul. And they're still in there.
Indians scattered on dawn's highway bleeding Ghosts crowd the young child's fragile eggshell mind.
Blood in the streets in the town of New Haven Blood stains the roofs and the palm trees of Venice Blood in my love in the terrible summer Bloody red sun of Phantastic L.A.
Blood screams her brain as they chop off her fingers Blood will be born in the birth if a nation Blood is the rose of mysterious union Blood on the rise, it's following me.
Indian, Indian what did you die for? Indian says, nothing at all.
Αυγής Λεωφόρος
Εγώ και οι δικοί μου -εε- μητέρα και πατέρας- και μία γιαγιά και ένας παππούς-
διασχίζαμε την έρημο,την αυγή, κι ένα φορτηγό γεμάτο με ινδιάνους
εργάτες είχαν μάλλον χτυπήσει ένα άλλο αυτοκίνητο, ή μόνο- δεν ξέρω τι έγινε-
αλλά ήταν ινδιάνοι διασκορπισμένοι σε όλο τον δρόμο,αιμωραγώντας θανάσιμα.
Έτσι το αυτοκίνητο σταματά και σταθμεύει.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που γευόμουν τον φόβο.
Πρέπει να΄μουν περίπου τεσσάρων- όπως είναι ένα παιδί,
σαν ένα λουλούδι, το κεφάλι του απλά πλέει στην αύρα, άνθρωπε.
Η αντίδρασή μου τώρα που το σκέφτομαι, κοιτάζοντας τα ξανά-
είναι ότι οι ψυχές των φαντασμάτων εκείνων των νεκρών ινδιάνων..
μάλλον ένας ή δύο απ'αυτους..απλά έτρεχαν τριγύρω φρικάροντας
και απλά πήδησαν μές την ψυχή μου. Και είναι ακόμη εκεί.
Ινδιάνοι διασκορπισμένοι στη λεωφόρο της αυγής αιμοραγώντας.
Φαντάσματα συνωστισμένα στο νεαρού παιδιού το ευθραυστο σαν
τσόφλι μυαλό.
Αίμα στους δρόμους της πόλης του New Haven.
Κηλίδες αίμτος στις σκεπές και στα φοινικόδεντρα του Venis.
Αίμα στην αγάπη μου στο φριχτό καλοκαίρι.
Ματωμένος κόκκινος ήλιος του Φανταστικού L.A.
Αίμα ξεφωνίζουν τα μυαλά της καθώς της πετσοκοβουν τα δάχτυλα..
Αίμα θα γεννηθεί στο ξεκίνημα ενός έθνους.
Αίμα είναι το τριαντάφυλλο μιας μυστηριώδους συμμαχίας.
Αίμα την αυγή, με ακολουθεί.
Ινδιάνε,Ινδιάνε γιατί πέθανες;
Ο Ινδιάνος, δε λέει τίποτα απολύτως.
»
φυσικών ροπών και ενστίκτων».
Ο Morrison, που εκείνο τον καιρό μελετούσε ψυχολογία του πλήθους, διακήρυσσε πως μπορούσε με κατάλληλους χειρισμούς να προκαλέσει μια εξέγερση (κάποτε το κατάφερε) ή αντίθετα να αποστραγγίσει από χιλιάδες νέους κάθε ένταση, τόσο που στο τέλος των συναυλιών έφευγαν γαλήνιοι και σιωπηλοί, «σαν να είχαν μόλις παραστεί σε τελετή».
