ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Lizzie James: Νομίζω ότι οι οπαδοί των Doors σε βλέπουν ως σωτήρα, σαν ένα ηγέτη που θα τους ελευθερώσει. Πως νοιώθεις γιαυτός; Είναι ένα βαρύ φορτίο. Ετσι δεν είναι;
Jim Morrison: Είναι παράλογο.Πως μπορώ εγώ να ελευθερώσω κάποιον που δεν έχει τα κότσια να σηκωθεί απο μόνος του και να κυρήξει την ίδια του την ελευθερία; Νομίζω οτι είναι ψέμα. Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ελεύθεροι , όλοι επιμένουν ότι η ελευθερία είναι αυτο που θέλουν περισσότερο, το πολυτιμότερο που ένας άνθρωπος μπορεί να έχει. Αλλα αυτά είναι μαλακίες! Οι άνθρωποι φοβούνται να ελευθερωθούν και έτσι κρατιούνται απο τις αλυσίδες τους. Πολεμάνε όποιον πάει να κόψει αυτές τισ αλυσίδες. Είναι η ασφάλειά τους. Πως περιμένουν λοιπόν απο εμένα να τους ελευθερώσω αφού οι ίδιοι δεν το θέλουν για τον εαυτό τους πραγματικά;
Lizzie James: Γιατί νομίζεις ότι οι άνθρωποι φοβούνται την ελευθερία;
Jim Morrison: Νομίζω ότι οι άνθρωποι αντιστέκοντε στην ελευθερία γιατί φοβούνται το άγνωστο. Αλλα είναι ειρωνια... Αυτό το άγνωστο κάποτε ήταν πολύ γνωστό...Είναι εκεί που οι ψυχές μας ανήκουν. Να εκθέσεις τον εαυτό σου στον βαθύτερο φόβο σου. Μετά από αυτό, ο φόβος δεν έχει καμία εξουσία, και ο φόβος της ελευθερίας συρρικνώνεται και εξαφανίζεται. Είσαι ελεύθερος.
Lizzie James: Τί εννοείς όταν λές ελευθερία;
Μπορείς να διώξεις την πολιτική ελευθερία ενός ανθρώπου και δεν θα τον βλάψεις - εκτός και αν στερήσεις την ελευθερία του να αισθάνεται. Αυτό μπορεί να τον καταστρέψει.
Lizzie James: Πως μπορεί όμως κάποιος να σου στερήσει την ελευθερία του να αισθάνεσαι;
Jim Morrison: Μερικοί άνθρωποι παραδίδουν την ελευθερία τους πρόθυμα - αλλά άλλοι αρνούνται να την παραδώσουν.Η φυλάκιση αρχίζει απο τη γέννηση. Κοινωνία, γονείς, αρνούνται να σου δώσουν την ελευθερία πο έχεις όταν γεννιέσαι. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να τιμωρίσεις έναν άνθρωπο επειδή τολμάει να αισθάνεται. Βλέπεις όλοι τριγύρω του έχουν καταστρέψει την ικανότητα του απο τη φύση να αισθάνεται. Μιμείσαι ότι βλέπεις.
Lizzie James: Θές να πείς ότι είμαστε, στην πραγματικότητα, σε μία μια κοινωνία που στερεί από τους ανθρώπους την ελευθερία να αισθάνεται;
Jim Morrison: Σίγουρα ... δάσκαλοι, θρησκευτικοί ηγέτες-ακόμη και οι φίλοι, ή λεγόμενοι φίλοι που αναλαμβάνουν όταν οι γονείς εγκαταλείπουν. Απαιτούν να αισθανόμαστε μόνο τα συναισθήματα που θέλουν και περιμένουν από εμάς Είμαστε σαν ηθοποιοί-που ήρθαν χαλαρά σε αυτόν τον κόσμο για να περιπλανηθουν στη αναζήτηση ένος φαντασματος ... ατέλειωτα να ψάχνουμε για μία μισό-ξεχασμένη σκιά της χαμένης πραγματικότητας μας. Οι άλλοι απαιτούν να γίνουμε οι άνθρωποι θέλουν αυτοί να είμαστε,μας αναγκάζουν να καταστρέψουμε το πρόσωπο που πραγματικά είμαστε. Είναι ένα λεπτό είδος δολοφονίας ...οι γονείς και οισυγγενείς διαπράττουν αυτό το φόνο με χαμόγελα στα πρόσωπά τους.
Lizzie James: Πιστεύεις ότι είναι δυνατό για ένα άτομο να απελευθερωθεί από αυτές τις δυνάμεις καταστολής μόνος του;
Jim Morrison: Αυτού του είδους η ελευθερία δεν μπορεί να χορηγηθεί. Κανείς δεν μπορεί να το κερδίσει για σας. Θα πρέπει να το κάνετε μόνοι σας. Αν δείτεκάποιον άλλο να το κάνει για σας - κάποιος έξω από τον εαυτό σας - είστε ακόμα αυτοί που εξαρτώνται από τους άλλους. Είσαι ακόμα ευπρόσβλητα μέσα σε αυτές τις καταπιέσεις και τις εξωτερικές δυνάμεις του κακού.
Lizzie James: Δεν είναι δυνατό για τους ανθρώπους που θέλουν να ενώσουν αυτη την ελευθερία, να συνδυάσουν τις δυνάμεις τους, μαζί με τις δυνάμεις των άλλων; Πρέπει να είναι εφικτό.
Lizzie James: Είναι ειρωνικό - είναι λυπηρό.Δεν βλέπουν ότι αυτό που προσπαθείςνα κάνεις είναι να τους δείξεις ποιος είναι ο δρόμος προς την ελευθερία;
Lizzie James: Σε κάποια σημεία της ποίησης σου θαυμάζεισ και επαινείς ανοιχτά τους πρωτόγονους ανθρώπους, τους Ινδιάνους για παράδειγμα.
Jim Morrison: Δεσ άλλοι πολίτισμοί πως ζουν . Ειρηνικά σε αρμονία με τη φύση, τη γή , τα ζώα. Δεν χτίζουν πολεμικούς μηχανισμούς ουτε χαρτονομίσματα δολλαρίων για να επιτεθούν σε άλλες χώρες που τα πολιτικά τους ιδανικά δεν συμφωνούν με τα δικά τους.
Lizzie James: Ζούμε σε μία άρρωστη κοινωνία.